Η Βασίλισσα των Ελλήνων Όλγα και η φιλανθρωπική δράση της ( 1851 - 1926 μ.Χ.)
Ο Βασιλεύς των Ελλήνων Γεώργιος Α΄ Φωκάς Τσιμισκής Διγενής Κομνηνός Άγγελος Λάσκαρης παντρεύτηκε στην Αγία Πετρούπολη στις 27 Οκτωβρίου 1867 τη θυγατέρα του Μεγάλου Δούκα Κωνσταντίνου Νικολάγεβιτς, υιού του αυτοκράτορος της Ρωσίας Νικολάου Α', και της Μεγάλης Δούκισσας Αλεξάνδρας του Σάξ — Αλντενμπουργκ, την Όλγα.
Ο λαός των Αθηνών υποδέχτηκε με απερίγραπτο ενθουσιασμό τη νεαρή βασίλισσα — δεκαέξι χρονών τότε- η οποία σύντομα έγινε αγαπητή σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό. Τη δημοτικότητά της ενέτεινε το γεγονός ότι γέννησε υιό, τον Κωνσταντίνο ΙΓ´, διάδοχο του ελληνικού θρόνου.
Από τα πρώτα έτη της βασιλείας της, η Βασίλισσα Όλγα παρείχε τη θαλπωρή εκείνη, η οποία έμοιαζε ως μητρική στοργή προς τους δεινοπαθούντες. Με την συνδρομή των εν Ρωσία συγγενών της και των εύπορων Ελλήνων του εξωτερικού, εξασφάλισε την πλήρη περίθαλψη των οικογενειών των εν Κρήτη μαχητών. Αυτή ήταν και η αφετηρία για μία πολύπλευρη κοινωφελή δράση με κύριο στόχο την ίδρυση ευαγών ιδρυμάτων στην χωρά μας. Πιστή χριστιανή και πολύτεκνη μητέρα, η Όλγα με ενθουσιασμό ασχολήθηκε με όλα τα είδη των φιλανθρωπικών δραστηριοτήτων, προκαλώντας στους Έλληνες σεβασμό.
Την κοινωνική της δραστηριότητα η Όλγα άρχισε με τη δημιουργία της Συνέλευσης των Γυναικών, η οποία περιέλαβε τις δεσποινίδες και τις γυναίκες από τις επιφανέστερες ελληνικές οικογένειες. Έτσι η Όλγα πήρε υπό την επίβλεψή της τη συστηματική διαδικασία ανάπτυξης της εκπαίδευσης και της ανατροφής των γυναικών.
Υπό την υψηλή της προστασία ιδρύεται η «Φιλεκπαιδευτική Εταιρεία», το «Αμάλειον Ορφανοτροφείο Κορασίδων», η «Σχολή Νοσοκόμων», η «εν Χριστώ Αδελφότης» και το «Εφηβείον του Γεωργίου Αβέρωφ». Το 1884, στην Αθήνα, με πρωτοβουλία της βασίλισσας Όλγας και με την αρωγή εθνικών ευεργετών του Συγγρού, Μαρασλή, Ράλλη, αλλά και των Ρώσων αυτοκρατόρων χτίστηκε το νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Οι «Γυναικείες Φυλακές» το εν Αθήνας «Πτωχοκομείο», το εν Πειραιά «Ρωσικό Νοσοκομείο» είναι επίσης έργα της Βασιλίσσης Όλγας. Με δική της πρωτοβουλία και για να τονώσει την πίστη του λαού, μεταφράστηκε το Ευαγγέλιο στην καθομιλουμένη.
Επίσης χτίσθηκαν καινούριες εκκλησίες και πολλά παρεκκλήσια. Με υποτροφίες της οι νέοι Έλληνες πήγαιναν για σπουδές στα καλύτερα πανεπιστήμια της Ευρώπης. Η Όλγα πέτυχε την οργάνωση του πρώτου σωφρονιστικού ιδρύματος για ανηλίκους, οι οποίοι μέχρι τότε κρατούνταν σε φυλακές με ενηλίκους. Στις 10 Ιουνίου 1877 με πρωτοβουλία της ιδρύθηκε ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός όπου η ίδια βοηθούσε ως νοσοκόμα.
Η εργασία στα στρατιωτικά νοσοκομεία έγινε το κύριο έργο της ζωής της. «Πιθανών είναι φυσιολογικό — έγραφε η Όλγα — ότι τα τρυφερά και χαρούμενα πρόσωπα των αρρώστων μου ζεσταίνουν την ψυχή. Όλο και περισσότερο συνειδητοποιώ ότι το στοιχείο μου είναι το νοσοκομείο…!».
Με τον απλό λαό η Βασίλισσα Όλγα γνωρίστηκε από κοντά κατά τη διάρκεια τον πολλών ταξιδιών της και ιδιαίτερα στους καιρούς των πολέμων και των φυσικών καταστροφών. «Είναι καταπληκτικό το πόσο κοντά με έφεραν με τον λαό τα τελευταία γεγονότα — έγραφε η Βασίλισσα των Ελλήνων — αυτός ο λαός είναι καταπληκτικός…». Σ’ μια άλλη επιστολή έγραφε: «Παρατηρώ ένα πράγμα, πολύ σπουδαίο: κατά τη διάρκεια του πολέμου και των δοκιμασιών και συμφορών που έφερε, συνδέθηκα έντονα με την Ελλάδα».
Επί κεφαλής της περιθάλψεως των τραυματιών κατά τους Βαλκανικούς πολέμους βρισκόταν συνεχώς στο μέτωπο και στο πλάι των Ελλήνων στρατιωτών.
Η Όλγα με όλη τη καρδιά της συμπονούσε τους Έλληνες. Σ' ένα από τα γράμματά της προς τον αδερφό της Μέγα Δούκα Κωνσταντίν Κωνσταντίνοβιτς, έγραφε: «αν ήξερες, τι δυνατή φλόγα καίει μέσα μου για να βοηθάω, να παρηγορώ, να επιδένω πληγές, να υπηρετώ αυτούς τους δυστυχισμένους. Αν ήξερες, τι σιχαμερό είναι να πίνεις και να τρως διάφορα πιάτα στο γεύμα, όταν μόλις τώρα έβλεπα πως τα μικρά παιδιά τρώνε μόνο ένα ξερό ψωμί, πως τα μωρά πεθαίνουν επειδή οι μάνες δεν έχουν γάλα λόγω της έλλειψης τροφής».
Η ζωή της Βασίλισσας Όλγας ήταν τραγική, είδε την άνοδο και την πτώση του Ελληνικού βασιλικού οίκου, αλλά και το τέλος της δυναστείας των Ρομανόφ. Όλη τη ζωή της η Όλγα υπηρετούσε την Ελλάδα και αγαπούσε τη Ρωσία, αλλά το τέλος της ζωής της το βρήκε μακριά από τις χώρες για το καλό των οποίων έζησε.
Έζησε την Κοίμηση τριών απο απο τα επτά παιδιά της, Όλγας (1880), Αλεξάνδρας (1891) Κωνσταντίνου ΙΓ΄ (1923), όπως και την Δολοφονία του Συζύγου της Βασιλέως Γεωργίου Α´ το 1913, καθώς και την Κοίμηση του Εγγονού της, Βασιλέως των Ελλήνων Αλέξανδρου Ε´ το 1920.
Η έκρηξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου βρήκε τη Βασίλισσα Όλγα στην Αγία Πετρούπολη. Μετά την επανάσταση των Κομμουνιστών του 1917 υπέφερε πολλά για να κατορθώσει να επιστρέψει στην Αθήνα, όπου της ανετέθη το 1920 η αντιβασιλεία, μέχρι του δημοψηφίσματος και της επανόδου του Βασιλέως Κωνσταντίνου ΙΓ΄ .
Μετά την επιστροφή του, πήγε στη Ρώμη και έζησε με τον πρίγκιπα Χριστόφορο όπου και πέθανε το 1926. Κηδεύτηκε στη Φλωρεντία, στην κρύπτη της εκεί Ρωσικής Εκκλησίας δίπλα σε αυτή του γιου της, Βασιλέως Κωνσταντίνου. Μετά από 10 χρόνια, στις 17 Νοεμβρίου 1936 τα λείψανα της μεταφέρθηκαν στην Ελλάδα και ενταφιάστηκαν στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι.
Το φιλανθρωπικό έργο της Όλγας απέδειξε ότι οι ανθρώπινες αρετές των Βασιλέων είναι πηγή ζωής διά το Ελληνικό Έθνος. Αφιέρωσε όλη τη ζωή της στη φιλανθρωπία, από την κατασκευή μεγάλων ιδρυμάτων έως τις προσευχές αγάπης και παρηγοριάς στις κλίνες των τραυματισμένων στρατιωτών.
Δι αυτό ονομάζεται πολλές φορές και ως η << Αγία Βασίλισσα >>
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου