Εθνικό και Χριστιανικό Συμφέρον: Η Μοναρχία
Μοναρχία, μία λέξη που κάνει τον εγκέφαλο του Ανθρώπου να λειτουργεί, όχι βέβαια όλους με τον ίδιο τρόπο.
Η Μοναρχία ήταν το πρώτο πολίτευμα που εμφανίστηκε μετά την πτώση του Ανθρώπου απο τον κήπο της Εδέμ. Είναι το πολίτευμα στο οποίο το Έθνος - Κράτος Κυβερνά Ένας Άνθρωπος εν ονόματι του Θεού τον Λαό του.
Στην Πάροδο των Αιώνων το Πολίτευμα αυτό εξελίχθηκε ώστε να είναι ποιό προσιτό στις απαιτήσεις της Κοινωνίας.
Δι αυτό έχουμε:
Α) Την Απόλυτη Μοναρχία
Β) Την Συνταγματική Μοναρχία
Γ) Την Βασιλευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία
Δεν θα γράψω την Ιστορία των Πολιτευμάτων αυτών, αλλά το Συμφέρον του Ελληνικού Έθνους αλλά συνεπώς και κάθε Έθνους το οποίο του παρέχει η Μοναρχία, σε οποιαδήποτε μορφή της.
Κατ' Αρχήν να ξεκαθαρίσω οτι δεν υπάρχει Τέλειο Πολίτευμα.
Το Ελληνικό Έθνος, όπως γνωρίζουμε όλοι είναι ένα απο τα αρχαιότερα και κατά πολλούς το Μοναδικό Αυθεντικό Έθνος της Ευρώπης. Διότι η Δυτική Ευρώπη κατελήφθη υπό των Γερμανοσαξονικών φυλών του Βορρά κατά τους 4ο έως 7ο μ.Χ. Αιώνες. Στην Ανατολή που ήταν το τελευταίο Ελεύθερο κομμάτι της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την Πόλη των Βασιλέων και της Παναγίας Διάδημα(στέμμα) την Πόλη του Μεγάλου Αγίου Κωνσταντίνου του Μεγάλου Εθνάρχου του Ελληνισμού μετά τον Μέγα Αλέξανδρο. Όταν λοιπόν έγινε η μεταφορά της Πρωτεύουσας από την Ρώμη στην Νέα Ρώμη, ο Χριστιανός Μονάρχης Άρχισε μετά Χρόνια να Στέφεται Ξανά απο τον Αρχιερέα όπως και στην Παλαιά Διαθήκη όπου ο Προφήτης Σαμουήλ έστεψε - έχρισε τον Σαούλ Βασιλέα του Ισραήλ και μετά απο αιώνες έστεψε ο Αρχιερέας της Νέας Ρώμης τον Βασιλέα του Νέου Ισραήλ δηλαδή το Έθνος των Ρωμαίων = Ελλήνων.
Εάν λοιπόν μελετήσει κάποιος πολύ προσεκτικά και Χωρίς Ιδεολογικές Ταμπέλες κ.λπ. θα καταλάβει (εάν έχει καλή προαίρεση) ότι η Μοναρχία είναι άρικτα συνδεδεμένη με τον Χριστιανισμό.
Διότι η Αγία Γραφή, αι Οικουμενικές Σύνοδοι και το Consensus Patrum (Συμφωνία των Πατέρων) Αναγνωρίζουν και ευλογούν μόνο την Μοναρχία ώς πολίτευμα που αρμόζει σε ένα Χριστιανικό Έθνος-Κράτος.
Είδη από την Παλαιά Διαθήκη ο Θεός λέγει στους Πατριάρχες ότι θα τους δώσει Βασιλείς Απογόνους όπως και έκανε με τους Σαούλ και Δαυίδ και τους διαδόχους αυτών.
Γεν. 17,16 εὐλογήσω δὲ αὐτήν, καὶ δώσω σοι ἐξ αὐτῆς τέκνον· καὶ εὐλογήσω αὐτό, καὶ ἔσται εἰς ἔθνη, καὶ βασιλεῖς ἐθνῶν ἐξ αὐτοῦ ἔσονται.
Και προστράζει ο Θεός να έχουμε υπακοή στον Ίδιο αλλά και στον Βασιλέα (φυσικά όχι για θέμα που είναι αντίθετα απ την πίστη) Και να μην επαναστατούμαι κατά του.
Παρ. 24,21 φοβοῦ τὸν Θεόν, υἱέ, καὶ βασιλέα καὶ μηθετέρῳ αὐτῶν ἀπειθήσῃς·
Απο την Καινή Διαθήκη επίσης υπάρχουν πολλά χωρία. Π.χ.
Α Πε. 2,13 Ὑποτάγητε οὖν πάσῃ ἀνθρωπίνῃ κτίσει διὰ τὸν Κύριον, εἴτε βασιλεῖ, ὡς ὑπερέχοντι...
Αυτά και άλλα χωρία Παλαιάς και Καινής Διαθήκης υπάρχει η επιβεβαίωση αυτή.
Οι Άγιοι Πατέρες υπακούοντας και ερμηνεύοντας την Αγία Γραφή Θεαρέστως ειδικά στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία αλλά και σε άλλα Χριστιανικά Κράτη είτε στην τότε Ορθόδοξη Δύση είτε στα Σλαβικά Κράτη.
Είδη απ την Αρχή της Αλλαγής της Αυτοκρατορίας από ειδωλολατρική σε Χριστιανική από τον Άγιο Μέγα Κωνσταντίνο οι Πατέρες της Εκκλησίας επανέφεραν και προσάρμοσαν στο << Νέο Κράτος του Θεού >> την Στέψη-Χρίση των Βασιλέων με διατάγματα Αγίων Βασιλέων όπως:
Μέγας Θεοδόσιος (Θεοδοσιανός Κώδιξ)
Μέγας Ιουστινιανός (Ιουστινιάνιος Κώδιξ) ο οποίος λέγει:
«ιεροσύνη και βασιλεία μέγιστα εν ανθρώποις… δώρα Θεού παρά της άνωθεν δεδομένα φιλανθρωπίας».
Και άλλα Συγγράμματα είτε κρατικά είτε Λογίων είτε Πατέρων όπως:
<< Εισαγωγή >> του Βασιλέως των Ρωμαίων Βασιλείου Α´ η οποία μεταξύ άλλων γράφει:
"Περί βασιλέως"
«Βασιλεύς εστίν έννομος επιστασία, κοινόν αγαθόν πάσι τοις υπηκόοις, μήτε κατ’ αντιπαθείαν τιμωρών, μήτε κατά πρσπαθείαν αγαθοποιών, αλλ’ ανάλογός τις αγωνοθέτης τα βραβεία παρεχόμενος»
Η δε στέψη των Βασιλέων Θεωρείται ώς ένα απο τα πολλά Μυστήρια της Ορθοδόξου Εκκλησίας ακόμα έφτασε να αναφέρεται και ώς το 8ο Μυστήριο, αυτό μας το διαβεβαιώνει ο Ορθόδοξος Επίσκοπος της Rheims της Γαλλίας Hincmar τον 9ο αιώνα στα Βιβλία του:
De Ordine Palatii και Ordo of Charles the Bald.
Η Μοναρχία λοιπόν όπως αποδείχθηκε είναι μέρος του Χριστιανισμού. Και ένα Έθνος-Κράτος όπως το Ελληνικό που ουσιαστικά είναι το Ιεραποστολικό Έθνος εφόσον απο αυτό διαδώθηκε και ήκμασε ο Χριστιανισμός. Όχι μόνο μετά την Γέννηση του Θεανθρώπου αλλά και προ αυτής εκ του Βασιλέως των Ελλήνων Αλεξάνδρου του Μέγα.
Η Στενή Σχέση αυτή της Μοναρχίας με τον Χριστιανισμό ήταν η αιτία να μπεί η Μοναρχία στο Στόχαστρο των Αντιχρίστων Δυνάμεων, αρχής Γενομένης από τον Αγγλικό Εμφύλιο Πόλεμο τον 17ο αιώνα όπου οι Μασωνικές Δυνάμεις Θανάτοσαν τον Βασιλέα της Αγγλίας Κάρολο Α´ ο οποίος γιά τους Αγγλικανούς Θεωρείται Άγιος.
Και φυσικά το ποιό κοντινό και Ορθόδοξο Παράδειγμα είναι στην Ρωσική Αυτοκρατορία το 1917 με την Αγία Τσαρική Οικογένεια των Ρωμανόφ να Μαρτυρούν υπό των Αντιχρίστων Κομμουνιστών (όπως είπε και ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης: «Ὁ διάβολος ἅπλωσε τρία πλοκάμια νὰ πιάσει ὅλον τὸν κόσμον. Τοὺς πλουσίους νὰ τοὺς πιάσει μὲ τὴ μασωνία, τοὺς φτωχοὺς μὲ τὸν κομμουνισμὸ καὶ αὐτοὺς ποὺ θρησκεύουν μὲ τὸν οἰκουμενισμό». Ορθοδόξος Τύπος, 27/4/2012)
Διατί λοιπόν να έχει ένα κράτος Μοναρχία (άλλωστε θα πει κάποια αυτά ανήκουν στα παλιά); και θα απαντήσει μία Αγνή Ρωμαϊκή Ψυχή με την γνωστή θέση του Αθηναιογράφου Δημητρίου Καμπούρογλου: "Πρέπει, ἐμεῖς οἱ Ρωμηοί, νὰ ξαναβροῦμε τὸν ἑαυτό μας, τὰ καίρια καὶ τὰ οὐσιώδη του βίου. Εἴμαστε «καταδικασμένοι» ὡς ἔθνος ἱστορικὸ νὰ στραφοῦμε πίσω «ὅλα τὰ ἔθνη, γιὰ νὰ προοδεύσουν, πρέπει νὰ βαδίσουν ἐμπρός, πλὴν τοῦ ἑλληνικοῦ ποὺ πρέπει νὰ στραφεῖ πίσω"
Τι προσφέρει λοιπόν η Μοναρχία σε ένα Έθνος και δη το Ελληνικό;
Διατήρηση, Ένδειξη και Επικράτηση του Χριστιανισμού ώς Επισήμου Πίστεως του Έθνους-Κράτους.
Διατήρηση, Διαιώνιση και Επικράτηση της Παραδόσεως.
Ενότητα Εθνική και Κρατική.
Αίσθημα της Κοινότητας με το οποίο το Έθνος μας όπως είχε πει ο Εθνομάρτης Ίων Δραγούμης αναπτύχθηκε και μεγαλούργησε.
Κρατική Σταθερότητα όπως αποδείχθηκε μέσα από το πέρασμα των Χρόνων, τα κράτη με Βασιλευόμενη Δημοκρατία έχουν περισσότερη σταθερότητα π.χ. Μεγάλη Βρετανία, Ισπανία, Σουηδία, Βέλγιο κ.α.
Εθνική Ανεξαρτησία (Βλέπε Νοεμβριανά 1916)
Εθνικό και Κρατικό Κύρος.
Εμψύχωση του Στρατού.
Αξίες όπως: Σεβασμό, πίστη, ταπείνωση κ.α.
Επίσης προσφέρει μερικά ακόμα καλά όπως:
Επιπλέον Αργίες
Φιλανθρωπικές ενέργειες (Βλ. Νοσοκομεία Βασιλίσσης Όλγας, Συλλόγους Αναδάσωσης Βασιλίσσης Σοφίας, επισκευή Σπιτιών, διοργάνωση εράνων διά τους απόρους ή τους Στρατιώτες, ορφανοτροφεία Βασιλίσσης Φρειδερίκης, ίδρυση Χριστιανικών Αδελφοτήτων για περίθαλψη Φτωχών Πριγκίπισσας Αλίκης συζύγου του Πρίγκιπα Ανδρέα. κ.α.)
Απελευθέρωση των Ελληνικών περιοχών απ τους Κατακτητές (π.χ. Επτάνησα και Θεσσαλία επί Γεωργίου Α´ Απελευθέρωση Ηπείρου, Μακεδονίας, Κρήτης επί Κωνσταντίνου ΙΒ΄ Θράκης επί Αλεξάνδρου Γ´, Νίκη επί των Ιταλών επί Γεωργίου Β´, Νίκη επί Κομμουνιστών και απελευθέρωση των Δωδεκανήσων επί Παύλου Α´, Κίνημα κατά της Χούντας των Συνταγματαρχών (Μοναρχικοί και αυτοί) το 1967 επί Κωνσταντίνου ΙΓ΄ κ.α.)
Και τίθεται τώρα το ερώτημα: τι από όλα αυτά ή άλλα προσφέρει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τον οποίο εκλεγεί το κυβερνών Κόμμα και άρα δεν μπορεί να υπάρξει Αντικειμενικότητα και ενότητα;
Ποιός έχει Μεγαλύτερη εμπειρία, ένας Βασιλεύς όπου από την ώρα της Γεννήσεως του Προετοιμάζεται διά να αναλάβει την Θέση του ως Κεφαλή, όχι μόνο του Κράτους αλλά πολύ περισσότερο του Έθνους;
Πως μπορεί ένα πρόσωπο ενός πολιτικού κόμματος που σε ένα χρονικό διάστημα χάνει την εξουσία του να είναι κεφαλή Έθνους - Κράτους. Είναι σαν να κόβεις το κεφάλι του Έθνους και να βάζεις ένα άλλο…
Η Μοναρχία λένε οι πολέμιοι της Ψευδόμενοι προς τον Λαό ότι αξίζει πολύ.
Δε λένε όμως ότι οι Εκλογές κοστίζουν τρείς φορές περισσότερο από την Ελληνική Μοναρχία η οποία θεωρείται από τις ποιό φτωχές Μοναρχίες της Ευρώπης διότι δεν έχουν να συντηρήσουν Μεγάλα Παλάτια, ούτε ότι γενικά έχουν οι Άλλες Μοναρχίες.
Ας δούμε λοιπόν τι λέει ένας Οικονομολόγος:
Ο Καθηγητής οικονομικών και πρώην μέλος της επιτροπής Νομισματικής πολιτικής της Αγγλίας, Tim Besley συνέταξε ένα κείμενο εργασίας στίς αρχές του 2016 καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι: << Μία Χώρα με αδύναμη εκτελεστική εξουσία, όταν μεταπηδά από έναν μη κληρονομικό ηγέτη σε έναν κληρονομικό ηγέτη, τότε αυξάνεται η μέση ετήσια οικονομική ανάπτυξη της χώρας κατά 1.03 ποσοστιαίες μονάδες ετησίως >>
"The Logic of Hereditary Rule: Theory and Evidence"
Ας δούμε τι λέει ένας μεγάλος Συγγραφέυς της Προηγούμενης Χιλιετίας, κυριότερος εκπρόσωπος του Διαφοτισμού (στον οποίο στηρίζεται κατά πολύ ο Σύγχρονος Αντίχριστος Κόσμος) εμείς όμως πρέπει να κρατήσουμε τα καλά αυτού διότι το κακό είναι η ανάμειξη αλήθειας και Ψέματος όπως η Μελίσσια, που λένε και οι Άγιοι Πατέρες.
Γράφει λοιπόν ο Μοντεσκιέ:
Η Μοναρχία έχει έναν μηχανισμό, την τιμή• Μία οίηση κάθε ομάδος διά της οποίας << ο καθής υπηρετεί το κοινό καλό, ενώ νομίζει πώς υπηρετεί το ιδιαίτερο συμφέρον του >>
~ Γεώργιος Φαρακλάς: Μοναρχία, Πόλεμος καί Εμπόριο στόν Μοντεσκιέ. σελ. 36. ~
Από το Δημοψήφισμα του 1974 (το οποίο χαρακτηρίστηκε απο τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκης - Αντιμοναρχικός - Παράνομο και Άκυρο) έχει γίνει η μεγαλύτερη Προπαγάνδα κατά της Μοναρχίας όπως σε όλους τους τομείς του Έθνους μας τον Χριστιανισμό, την Παράδοση, την Ιστορία κ.α.
Που είναι σήμερα το Ελληνικό Έθνος;
Με Άθεους Κυβερνήτες, με Ανηθικότητα στα ύψη, με Απιστία, με Ανιστόριτα Ελληνόπουλα, με ξεχασμένες τις Παραδόσεις, με Εθνικές Προδοσίες(Μακεδονία) κ.α.
Ο Βασιλεύς των Ελλήνων = Ρωμαίων Κωνσταντίνος ΙΓ΄ Φωκάς Διγενής Κομνηνός Άγγελος και η Βασίλισσα Άννα - Μαρία με την μικρή αποζημίωση που πήραν απο το Άθεο Κράτος για καταπάτιση και Αρπαγή της Περιουσίας των ένα μέρος από αυτήν την Αποζημίωση την αξιοποίησαν στο να φτιάξουν οργανισμό με το όνομα της Βασίλισσας Άννας - Μαρίας διά την Περίθαλψη των Ελλήνων απο Φυσικές Καταστροφές, προωθούν τον Φιλελληνισμό σε Βασιλικές Οικογένειες της Ευρώπης και γενικά ακόμα και μη έχοντες τον Θρόνο τους προσπαθούν να Βοηθούν τον Έθνος τους, δηλαδή το Ελληνικό με οποιοδήποτε μέσω.
Εύχομαι το Ελληνικό Αίσθημα να χτυπήσει την Καρδιά του Κάθε Έλληνα και της κάθε Ελληνίδας και να συλογιστεί Χωρίς ιδεολογικές ταμπέλες αλλά με Ελληνορθόδοξο Φρόνημα εάν θέλει να κάνει μία αλλαγή. Έστω μία δοκιμή Αλλαγής, να δει δηλαδή τι καλό έφερε η Αβασίλευτη "Δημοκρατία";
